به بودنم شک دارم  وقتی نبودنت را احساس می کنم

می نویسم بی انکه بدانی در تک تک

حرفهایم فریاد دردیست بی درمان

که از سردی لحظه های تنهاییم

  در من ریشه کرده است

این روزها دلم بیمار است و به امید شفا

که در گرمای وجود پر مهر تو هست

و اما تو که مرا به دست فراموشی سپرده ای

 به کدام سفر بدرقه ام  میکنی

میخواهم به ارامش برسم بی تو و حتی بی من

راستی بی تو مگر میشود در ارامش باشم

تو که سهم خیالت نصیب من شده است

حتی واژه ها دلتنگ تو هستند وقتی که فریاد عشق به گوش نمی رسد