دیشب دلتنگ شدم و رفتم سراغ آسمان اما هر چه گشتم اثری از ماه نبود که نبود …! گفتم بیایم سراغ ِ خودت .. احوال مهتابیت چطور است ؟! چه خبر از تمام خوبی هایت و تمام بدی های من ؟! چه خبر از تمام صبرهایت در برابر تمام ناملایمت های من ؟! چه خبر از تمام آن ستاره هایی که بی من شمردی و من بی تو ؟! چقدر نیامده انتظار خبر دارم ؟! چه کنم دلم برای تمــام مهربانی هایت لک زده است ! راستی ، باز هم آسماـن دلت ابری است یا ….؟! می دانم ، تحملم مشکل است …. اما خب چه کنم؟! یک وقت خسته نشوی و بروی مــاه دیگری شود …. هیچ کس به اندازه من نمی تواند آسمانت باشد ! تو فقط ماه من بمون و باش ! ماه من ! مراقب خاطراتمان ، روزهای با هم بودنمان .. خلاصه کنم بهونه موندنم مراقب خودمون باش !